Snelle happen: Peulvruchten met spinazie, Vietnamese soep, Bleekselderijsoep

Laatst was ik op een verjaarspartijtje op een woonark. Heerlijk in het voorjaarszonnetje, op het dek van de ark, uitkijkend over rivier en weilanden. Het gesprek kwam op kant-en-klaar voedsel. Beurtelings proestten we het uit, omdat deze en gene de – in onze ogen – gekste dingen kant-en-klaar kocht. En wat de een altijd zelf klaarmaakte, bleek de ander weer steevast in een pakje of doosje aan te schaffen. Croutons, bijvoorbeeld. ‘Nog nooit bij stilgestaan dat je dat zelf kon maken’, zei de één. ‘Even insmeren met knoflook en hup, de oven in!’ vond de ander. Maar zijzelf kocht weer kant-en-klare aardappelen om te poffen: ‘Met doosje en al in de magnetron. Het sausje zit er ook bij. Nee, inprikken hoeft ook niet.’ 

Nou moe. Wat is er moeilijk aan aardappelen poffen? Zeker met een combi-magnetron is dat een fluitje van een cent. Het enige, eigenlijk, wat je hoeft te doen voordat je de machine aan het werk zet, is… de aardappelen inprikken!

Met een dieet ben je gewend om de meeste dingen zelf te maken. Maar dat kan ook echt heel snel hoor, zij het af en toe met behulp van diepvries en pot of blik.

Neem bijvoorbeeld het witte bonen en spinaziegerecht, dat ik – zoals ik vaker doe – heb ‘geleend’ van Heidi Swanson en haar 101cookbooks.com. Zij maakt het met grote Corona bonen, die ze eerst in de week zet en zelf kookt, en ze gebruikt snijbiet, in Nederland niet altijd gemakkelijk te krijgen. Ik vervang die snijbiet door spinazie (wilde lijkt mij het lekkerst; maar die was er al niet meer toen ik met dit recept begon te experimenteren), vers en ook uit de diepvries. Wat de peulvruchten betreft, eerst heb ik van die grote, witte bonen in huis gehaald – maar vergat steeds tijdig de dingen in de week te zetten. Ten slotte heb ik het recept gemaakt met kikkererwten, kapucijners (beide uit blik) en verse doperwtjes (ik beken dat mijn groenteboer die al had gedopt). Alle variaties zijn lekker en dit is het seizoen van de verse peulvruchten, profiteer ervan! Verse spinazie heeft wat meer smaak en vooral wat meer structuur dan diepvries (naturel, uiteraard), maar met die laatste is het gerecht toch ook niet te versmaden – zelfs de derde keer smaakte het me nog prima!

Peulvruchten met spinazie

Voor 1 of 2 personen

- 150 g verse gedopte erwten (of kapucijners, of andere peulvruchten); variant: 1 éénpersoonsblikje (400 g met vocht) witte, bruine of rode bonen, kikkererwten of kapucijners; of doperwten uit de diepvries.
- 300 g verse spinazie, of 10-12 blokjes diepvriesspinazie (naturel);
- ½ eetlepel olijfolie;
- 3-4 walnoten, gehalveerd of kleiner;
- rasp van een limoen- of citroenschil:
- 1 eetlepel limoen- of citroensap;
- 1 theelepel knoflookpoeder (of 1 uitgeperst knoflookteentje);
- mespunt gemberpoeder (of 1 stukje geraspte verse gember);
- mespunt geraspte nootmuskaat (of nootmuskaatpoeder);
- ½ eetlepel geraspte Parmezaanse kaas;
- peper uit de molen;
- eventueel: mespunt zout.

Kook de (verse) peulvruchten zo, dat ze nog wat stevig zijn (15 minuten is doorgaans ruim voldoende). Ik heb mijn doperwtjes gekookt op de stoom van de hieronder beschreven bleekselderijsoep, dat gaf lekkere geuren af. Maar het kan natuurlijk ook gewoon op water. Mocht u bonen uit blik gebruiken: goed laten uitlekken. Was de spinazie en laat die ook goed uitlekken.

Doe de olijfolie in een klein bakje en gebruik een kwast om de (flink grote) wok, hapjespan of koekenpan (met anti-aanbaklaag) in te vetten, zet de pan op hoog vuur. Doe de spinazie in de wok, goed blijven omroeren, in een paar minuten is de spinazie geslonken/ontdooid. Snij met de houten roerspaan de verse spinazie een beetje stuk. Als al het vocht niet verdampt, dit afgieten. Voeg knoflook(poeder) en gember(poeder) toe, en vervolgens limoenrasp, peulvruchten, limoensap, walnoten. Blijf een paar minuten roeren tot alles warm en gaar is. Van het vuur af, nootmuskaat en Parmezaanse kaas toevoegen en eventueel wat zout (al vind ik zelf dat de kaas het gerecht zout genoeg maakt). Klaar. Met rijst, couscous of bulgur erbij is er wel genoeg voor twee, anders is het een flinke eenpersoonsmaaltijd. Als dat geen heerlijke, snelle hap is…

Vietnamese soep

Heel snel gaat ook mijn ‘Vietnamese soep’. Sinds ik heb gezien hoe men in dat land groentesoep maakt, vind ik dat mijn soep ook recht heeft op het predicaat ‘Vietnamees’. Wat ik erin doe, hangt een beetje af van wat er in de koelkast ligt. Alleen de mihoen en de sojasaus zijn constante elementen. Vaak maak ik dit als ik moe ben, te lang heb doorgewerkt en eigenlijk geen tijd meer heb om te koken (maar wel rammel van de honger!). Dan is het heel verkwikkend. Het verbaast me altijd weer dat je zoiets lekkers zo snel kunt maken. Ook heel lekker voor een zomeravond op het balkon of in de tuin.

Voor 2-3 grote kommen:
- ½ tot ¾ liter kokend water;
- sap van ½ limoen of citroen;
- 50-60 g mihoen (ongeveer een kwart pak);
- 1 eetlepel (of meer) sojasaus:
- 1 theelepel knoflookpoeder (of 1 vers teentje, geperst);
- 1 theelepel gemberpoeder;
- 4-6 tomaatjes (Tasty Tom, cherrytomaatjes, Roma’tjes…), afhankelijk van de grootte;
- ½ courgette, in kleine stukjes (ik snijd de plakjes in vieren) of 1/3 komkommer; courgette en komkommer hoeven niet geschild, mag wel;
- 1-2 worteltjes, in fijne plakjes;
- 1 minikropje sla (Little Gem, kleine Romeinse), in reepjes gesneden - of net zoveel slabladeren als u lekker vindt;
- desgewenst: beetje sambal of chilisaus, fijngeknipte korianderblaadjes of peterselie.

Gebruik een glazen of plastic pan of kom, één die in de magnetron kan. Doe daar het kokende water in (begin met een halve liter; als de soep te dik wordt naar uw smaak kan altijd meer water bij), met de specerijen, het limoen- of citroensap en de mihoen. Die vormt meestal één grote kluwen, ik probeer daar zo goed en zo kwaad als het gaat, een stuk af te trekken zonder de rest al te zeer te verbrokkelen. Haal de mihoen in het kokende water met een vork uiteen. Voeg alle groenten toe, behalve de sla. Zet het geheel 3-5 minuten in de magnetron op volle kracht (de tijd is afhankelijk van de kracht van de magnetron, de hoeveelheid groente – en uw smaak). Meestal zijn dan de tomaten, komkommer en/of courgette zacht, en de worteltjes nog al dente; vindt u de groenten nog te rauw, zet de soep dan nog even terug in de magnetron. Voeg de sla op het laatste moment toe, het gerecht hoeft dan niet meer terug in de magnetron. Roer alles goed door. Proef het zoutgehalte en voeg zo nodig nog wat sojasaus toe en, als u dat lekker vindt en er tegen kunt, wat sambal of chili. Koriander of peterselie maakt het echt af, als u dat in huis heeft. Maar het is geen must.

Bleekselderijsoep

Niet heel snel, wel makkelijk is de bleekselderijsoep die ik onlangs maakte. De aanleiding was dat momenteel op allerlei platforms de aandacht gevestigd wordt op de hoeveelheid zout die we dagelijks tot ons nemen en die vaak anderhalf tot twee keer de ‘juiste’ hoeveelheid (zou niet meer dan 6 gram per dag moeten zijn; volgens een nefroloog die ik onlangs op de radio hoorde, zit die hoeveelheid alleen al in ons dagelijks brood). Kom, dacht ik, ik ga proberen een soep zonder toegevoegd zout te maken… 

Bleekselderij heeft twee op het oog tegenstrijdige eigenschappen: het is rijk aan natrium en kalium (en dat proef je), maar het heet tegelijkertijd vochtafdrijvend te zijn. Wie dat kan verklaren, mag het zeggen. Feit is, dat bleekselderij een standaard element is in natriumbeperkte diëten, waarbij het er meestal om gaat, te voorkomen dat mensen vocht vasthouden. Wel is bleekselderij tevens nitraatrijk – dat is op zichzelf niet slecht, maar wordt gemakkelijk omgezet in nitriet en daarmee moet je oppassen. Hetzelfde geldt voor de spinazie die ik hieraan heb toegevoegd vanwege de frisse smaak. Geen al te grote hoeveelheden dus, en geen bleekselderij-of spinaziedieet! Laat wat u over hebt, niet (lang) in de koelkast staan, vries het liever in, daar kan deze soep heel goed tegen.

Om de soep wat meer smaak te geven en ook te binden, heb ik er behalve spinazie ook prei, wortel en aardappel aan toegevoegd – en specerijen. Zelf vond ik hem erg lekker, ook zonder zout – zeker als je er brood bij eet – maar u kunt in het bord altijd wat zout toevoegen. Deze soep is zelfs koud te eten, altijd handig voor een voorjaars-/zomersoep!

Voor 5-6 grote kommen soep:

- een stronk (pak) bleekselderij bij mij waren dat zo’n 8 stengels; ‘voet’ wegsnijden; stengels en alleen blad dat mooi groen is, wassen en in plakjes/stukjes snijden;
- 1 prei (wit en groen), goed gewassen en in plakjes;
- 100 g spinazie, gewassen;
- 2 flinke (kruimige) aardappelen (b.v. muizen), geschild en in blokjes;
- 4 geschilde/schoongeboende wortels (of 1 winterwortel), in schijfjes;
- 1 stukje foelie;
- 2 kruidnagelen;
- 1 laurierblaadje;
- peper uit de molen.

Breng 1 ½ liter water aan de kook met de specerijen (het is handig om deze in te pakken, hetzij in een thee-ei, hetzij in een stukje gaas of een theefilter; dan raakt u ze onderweg niet ‘kwijt’). Was en snijd intussen de groenten en doe ze in het kokende water. Laat de soep minstens 25 minuten, maar liever een half uur doorkoken (de vitaminen komen dan in het water, maar dat eet u ook op!). Het zakje of thee-ei met specerijen verwijderen (niet vergeten!) en de soep mixen met de staafmixer. Mocht u de soep te dik vinden, voeg dan nog wat water toe, en doe er verder peper en eventueel zout naar smaak bij. Klaar!

Geen dessert deze keer: er is in dit seizoen veel heerlijk, vers fruit te krijgen: aardbeien, frambozen, bessen, misschien al nectarines en perziken, binnenkort pruimen en abrikozen, wat wil je nog meer? Dat fruit heeft eigenlijk geen enkele bereiding nodig. Supersnel dus… Toetjes komen de volgende keer weer aan de beurt.