Uienconfituur (Confiture d'oignons)

L'Auberge de la Loube, Chez Maurice

Ik heb een onuitwisbare herinnering aan de confiture d'oignons van Maurice, de chef en patron van L'Auberge de la Loube in het piepkleine, Provençaalse dorpje (meer een gehucht) Buoux. Het was de eerste keer dat ik deze Franse versie van een chutney at en het was.... of er een engeltje op je tong piest, zou mijn grootmoeder gezegd hebben.

Daarna heb ik nog wel eens, op een boerenmarkt of zo, uienconfituur gekocht die redelijk in de buurt kwam van mijn herinnering. Maar nooit heb ik het aangedurfd om zoiets zelf te maken. Tot kort geleden. Eigenlijk kwam het door de uien die in in de oven stoofde en waarvan ik ontdekte hoe heerlijk zoet en aromatisch die waren. Hele gewone, gele uien waren zo in een handomdraai om te toveren in iets heel bijzonders. Toen kwam die herinnering aan Maurice's uienconfituur weer boven. Ik ben op internet gaan zoeken naar recepten en kwam er een aantal tegen die me bevielen. Vooral de confit d'oignons au vinaigre balsamique (met honing!) van 'Petite gentiane' sprak me aan. En deze uienmarmelade van 'French tart' (die overigens noch 'tart', noch French is, maar dit terzijde). De uienconfituur die ik uiteindelijk maakte was een soort combinatie van de twee, met mijn eigen toevoegingen en wijzigingen. Vooralsnog ben ik er erg over te spreken, al is hij vast nog voor verbeteringen vatbaar (bijvoorbeeld door de gebruikte gele uien door rode te vervangen).

Voor 2 potjes van 250 ml:

• 600 g geschilde en grof gesneden uien
• olijfolie
• 75 g bruine suiker
• 1 dl honing
• 2-3 el balsamico azijn
• 2 laurierbladen
• blaadjes van een takje rozemarijn, heel fijn geknipt
• stukje (plm 3 cm) gember, geraspt en uitgeperst* 
• zwarte peper uit de molen
• snufje zout (facultatief)

Voorverwarm de oven op 200 graden. Bedek een bakplaat met bakpapier, spreid de uien erover uit en besprenkel ze met olijfolie (het handigste is dat met een spray en/of een kwast). Laat de uien in 30-40 minuten zacht en lichtbruin worden (bedekken als ze te donker worden en nog niet zacht zijn). Doe de uien dan over in een pan met dikke bodem.

In dit stadium haal ik er heel even een staafmixer door, zodat het geheel iets meer op een soort compote gaat lijken; maar het moet vooral geen puree of moes worden!

Voeg alle andere ingrediënten toe behalve het zout (en begin met 2 eetlepels balsamicoazijn). Kook het geheel op laag vuur zo'n 20 minuten, tot alles heel zacht is en een geheel vormt - en er niet heel veel vocht meer over is, misschien een paar eetlepels, of een minimaal bodempje. Blijf wel goed roeren, zodat de uien niet aanbakken!
Proef en maak op smaak met (meer) peper, balsamicoazijn, en/of zout. Eventueel zou er ook nog een schepje honing door kunnen, als u het niet zoet of sjeuiig genoeg vindt.

Verwijder de laurierbladen en schenk de hete confituur over in brandschone potten, die u tot de rand vult. Doe er meteen een deksel op, sluit goed af en zet de potten op hun kop. Als ze eenmaal afgekoeld zijn, kunnen ze wel weer rechtop, maar ik bewaar ze de eerste tijd meestal omgekeerd.
Deze confituur wordt lekkerder naarmate ze langer staat, zeker een week of twee, alvorens u de pot(ten) opent. Ze blijft hoe dan ook maanden goed!

Variaties:

• Voeg wat citroensap en/of rasp toe, of (rode of witte) wijn, of siroop/diksap van donkerrode vruchten, of zure granaatappelsiroop; gebruik rode in plaats van gele uien.
• U kunt de uien natuurlijk ook gewoon in een pan (met dikke bodem!) garen. Blijf dan wel voortdurend roeren om aanbakken te voorkomen.

-----------------
*Ik rasp de gember op een knoflook-/gemberrasp en knijp dat raspsel dan uit in een knoflookpers boven de pan; het kan ook gewoon met de hand, maar dan komt er wat minder sap uit; u kunt desnoods ook gewoon de rasp in de pan doen